Terug in het koude Ankara. Brrrrr

Hey allemaal,
Inmiddels ben ik alweer een paar dagen terug in Ankara. De reis was echt super fantastisch. Echt een ervaring om nooit meer te vergeten. Ik heb een heleboel mooie en indrukwekkende dingen gezien. Vooral Israël was heel indrukwekkend. Als je daar rondloopt in Jeruzalem en andere steden, dan kom je overal de muur tegen die de Israëliërs aan het bouwen zijn om de gebieden van de Palestijnen. Het is heel raar om te zien dat de Palestijnen al zoveel land hebben moeten afgeven aan de Israëliërs, en dat ze nu worden ingesloten door een 8 meter hoge muur. Ze worden heel erg beperkt in hun leven. Er is niemand die opkomt voor de rechten van deze mensen. Als je daar rondloopt besef je ineens heel goed hoeveel vrijheid wij hebben. Wij kunnen gaan en staan waar we willen in ons eigen land, en zelfs in heel Europa. Deze mensen kunnen niet eens vrij bewegen in hun eigen stad. Het is een herhaling van wat er jaren geleden in Berlijn is gebeurt, en ik hoop dat de val van de muur snel komt. Maar ik ben bang dat het nog heel wat jaren kan gaan duren voordat deze mensen hun vrijheid weer terug zullen krijgen. Want zoals op de muur geschreven word: Fear builds walls, hope builds bridges.
Maar naast deze minder positieve ervaring met het land, heb ik natuurlijk ook heel veel mooie dingen gezien, en heel veel goede dingen. Slapen in een woestijn, zwemmen in de Dode Zee, rondlopen in Bethlehem, allemaal ervaringen die niemand meer van me af kan nemen. Ik moet zeggen dat de Dode Zee erg bijzonder was. Het is heel raar om zelfs staand in het water te blijven drijven. Het maakt niet uit in wat voor positie je gaat liggen, zitten of staan, je blijft altijd drijven. Wel moet je na een minuut of 15 het water uit, want dan begint het zout erg te prikken op je huid.
Rondlopen in Bethlehem was erg mooi, maar voor mij niet zo betekenisvol, omdat ik niet christelijk ben. Ik ben wel op de plaats geweest waar Jezus geboren zou zijn. Verder ben ik in het oude gedeelte van de stad Jeruzalem geweest. Dit gedeelte van de stad is geheel omringt door een hoge muur. Binnen deze stad wonen moslims, joden en christenen, maar ze wonen absoluut niet samen. Iedere gemeenschap heeft nog steeds zijn eigen gedeelte van de stad, en het is niet gebruikelijk dat je in het gebied van de andere gemeenschap komt of woont. Dat is ook wel raar om te zien, dat deze mensen al jaren binnen deze muren wonen, en praktisch buren van elkaar zijn, maar elkaar nog steeds niet accepteren. In deze stad kun je dus op dezelfde tijd ook de kerkklokken en het gezang van de moskee horen. Dit is een hele aparte ervaring.

Waarschijnlijk vergeet ik nog een heleboel dingen te vertellen, maar ik heb zoveel meegemaakt in een korte tijd, dat het op dit moment nog een beetje een warboel is in mijn hoofd. Ik zou zeggen, bekijk de foto's die ik op de site heb gezet, en dan kun je een beetje een beeld vormen van wat ik allemaal heb gezien en gedaan.
En over 7 weken ben ik alweer terug in Nederland, dus dan kun je me de oren van het lijf vragen!

Dikke kus!!
Ester